6 Mayıs 2010 Perşembe

CANIM BABAMA


Bugün babamın doğum günü... Onsuz geçen 12. doğum günü...



Seni çok özledim.



Yokluğuna alışmak çok zor. Bazen dün gibi geliyor ölümün, bazen de; üzerinden asırlar geçmiş gibi... İnsanın her yaşta babasına ihtiyacı oluyormuş, bunu sensiz yıllarda daha iyi anladım.



Şu an küçük bir çocuk olmak isterdim ve senin de yanımda olmanı.. Çünkü sen bir çınardın, benim için güven demektin. Hayatımın süpermani, beni herşeyden ve herkesten koruyan tanıdığım en güçlü adam...



Senin kuğu boyunlu kızın, şimdi yetişkin bir anne belki ama; içindeki çocuk seni çok özlüyor.



Benim mutsuz olduğumu düşünüp de sakın üzülmeyesin babacığım. Hayat bir savaşsa eğer, inan ben iyi bir savaşçıyım. Anneme iyi bir evlat, çocuklarıma da iyi bir anne olduğumu kanaatindeyim.



Bazen sende görüp de kızdığım şeyleri ben de yapıyorum; en azından çocuklara... 'Annem gibi konuştum' ya da 'Babam gibi davrandım' dediğim zamanlar olmuyor değil. Ne yaparsın, tarih tekrardan ibaretmiş..



Seni seviyorum. Keşke bunu daha sık söyleseymişim. Sen de söylemezdin ama ben bilirdim sevdiğini. Kazık kadar olduğum halde, zorla süt içirmenden bile...



Sevdiklerimize, yaşarken onları ne kadar çok sevdiğimizi ara sıra hatırlatmalıyız bence. Bu bir öpücük de olabilir, bir çiçek de...



Ben artık çiçekleri mezarına getiriyorum babam. Nur içinde yat, melekler yoldaşın olsun. Rabbim benim kadar sevsin ve gözetsin seni...






Hiç yorum yok:

Yorum Gönder